چه مولفه هایی حسن رحیم پور را از دیگر متفکران جبهه فرهنگی انقلاب متمایز می کند

 محمد صادق شهبازی: 

این نوشته تلاشی است برای ارائه ی گزارشی از زمینه های پیدایش، زندگی و ویژگی های خاص پدیده ای به نام حسن رحیم‌پور در فضای حوزوی-دانشگاهی، فکری-معرفتی کشور، که گرته ی اولیه آن حاصل ارائه ای در همین مورد در حلقه مطالعاتی دانشکده ی علوم اجتماعی دانشگاه تهران در سال 1390 است.

زندگی رحیم‌پور

حسن رحیم‌پور در محیطی که جمع روشنفکری دانشگاهی و حوزوی و محیط فعالیت های انقلابی بود به دنیا آمد. پدر او حیدر رحیم‌پور از مبارزان معروف قبل از انقلاب مشهد و مادرش فاطمه ی فکور نیز مبارزی همپای پدر بود. پدر علاوه بر محوریت در مبارزات انقلابی مثل نهضت ملی شدن صنعت نفت و بسیاری حرکت های تبلیغی -مذهبی را نیز نمایندگی می کرد. اوج این جریان های شکل دهی کانون نشر حقایق اسلامی با همراهی محمد تقی شریعتی بود که بسیاری از جلسات روشنفکران مذهبی انقلابی مثل مطهری و شریعتی و خامنه ای را به محفل خود کشانده بود. مادر نیز هم آموزش های مبارزاتی و حتی نظامی دیده بود و علاوه بر نقش مادری و همسری کنش گر مستقیم این حرکت ها بود. شرکت در جلسات روشنفکری انقلابی مذهبی، کنش گری انقلابی مستقل از کودکی در قالب پخش اعلامیه و راه اندازی راهپیمایی، نوشتن بیانیه های انقلابی انجمن اسلامی مدرسه، طلبه شدن، شرکت در فرایند انقلاب و بعد حضور مستقیم در جنگ، شرکت در فعالیت های عدالتخواهانه و پی گیری مسائل کارتون خواب ها، نوشتن مقالات انقلابی و دینی، پرستاری مادر و رها کردن حضور در مدرسه برای آن همه و همه از او شخصیتی ویژه با جمع عقلانیت، معنویت خواهی و آرمان طلبی و عدالتخواهی ساخت.
تلاش برای به پایان رساندن درس طلبگی ضمن حضور در جنگ، و بحث های دقیق علمی حوزوی تا آستانه ی اجتهاد، وی را به تبع فضای خانوادگی از فضای نظری کشور و دنیا نیز باز نداشت. و در حلقه های مطالعاتی و نقد در این حوزه ها در تهران و قم حضور یافت. حضور در نهاد رهبری در دانشگاه ها در مقام صاحب اندیشه و بعدها تبلیغ گسترده و پاسخ به شبهات در دانشگاه های مختلف و سایر محیط ها از وی چهره ای متفاوت بروز داد. که در مجموعه ی طرح فردا و آن چه نگفتند راهی بازار نشر شد.
از همه مهم تر سردبیری کتاب نقد با محوریت نقد نظرات نحله های مختلف فکری داخل کشور و خارج کشور در مورد سوال های روز کشور که علی رغم مخالفت ها به چاپ های متعدد می رسید و در مواردی مثل سکولاریسم، جمهوریت، عدالت، آزادی و…. به پاسخ سخت ترین پرسش ها می پرداخت. و پاطوق بسیاری از متفکرین جبهه ی انقلاب در اوج حملات به اصول بنیادین انقلابی بود. اتفاقی که در فضای سیاسی و فرهنگی تر با حضور رحیم‌پور پدر و پسر در صبح به سردبیری مهدی نصیری روی می داد. وی حتی در صحنه های علنی مبارزه و نیاز جهان اسلام مثل بحران بوسنی نیز حاضر شد و به نقش آفرینی پرداخت. که به پاره هایی از زندگی او در چند روایت از زندگی حسن رحیم‌پور اشاره شده است.
ویژگی های خاص طرح بحث های رحیم‌پور
ویژگی های خاصّ دیگری حسن رحیم‌پور را از سایر متفکران جبهه ی انقلاب متفاوت می کند.
1. نوع خاص ارائه مطالب و بیش از همه سخنرانی های دانشگاهی و سایر محیط ها، شیوه های خاص مبتنی بر نقد تفصیلی دستاوردهای بشری در حوزه های مختلف، (مشخصاً نقد غرب با روی کرد گزینش گرانه فعال و اجتهادی بر اساس سنجش هر تفکر با مبانی آن و عدم ماندن صرف، در حصار جریان های منتقد جریان اصلی پزیتیویستی رایج غرب ضمن استفاده ازآن ها مثل رمانتیسم، مکتب فرانکفوررت، پست مدرنیسم، روش های کیفی و…. نفی گزاره های غلط و ایدئولوژیک آن ها) وطرح تفاوت های نگاه اسلامی با این نگاه ها و طرح اجمالی نگاه اسلام با بعضی الزامات عملی و عینی آن حوزه ها.
2. نگاه حداکثری به دین و سخن گفتن از اجتهاد مبتنی برهسته ی ثابت دین، ناظر به به مسائل متغیر زمان و مکان و جمع مجتهدانه ی اندیشه ی دینی و دستاوردهای تفکر بشری بدون تحجر و التقاط و رویکرد گزینش گری فعال و نه منفعل داشتن به دستاوردهای عقل سلیم بشری چه در حوزه ی تکنولوژیک، چه در حوزه ی نظری و معرفتی ضمن تأسیسی عمل کردن در بسیاری حوزه های نظری با وجود استفاده مجتهدانه از دستاوردهای عقل سلیم بشری به ویژه در حوزه ی روشی، با قائل شدن به اصلاح و تغییر تدریجی تمدن اسلامی با الگوی تعمیر آجر به آجر کشتی روی آب و نه ساخت کامل از صفر آن.
3. بازخوانی و دفاع از اسلام بر مبنای رئالیسم معرفتی، میراث گرایی، فطرت که بهترین بیان برای آن در جمله ی معروف خود وی آمده است: «ما باید ثابت کنیم که اسلام در حزوه نظر عقلانی است و در حوزه ی عمل انسانی و در عین حال، منشأ آن الهی است نه بشری».
4. آمیزه ای از شور دینی شریعتی و معرفت دینی مطهری، تأثیر پذیری از نگاه روشن فکری انقلابی حوزوی و دانشگاهی و تلاش برای جمع موارد مثبت آن ها: اجتهاد متکامل و مقابله با التقاط و تحجر، پاسخ به نیازهای روز، استفاده از سنت های حسنه ی بشری داخل و خارج از کشور، ایجاد انگیزش کنش انقلابی، جمع آرمانخواهی و عدالتخواهی و آزادی خواهی و استکبارستیزی با عقلانیت و معنویت.
5. اتخاذ شیوه ی طرح سوال های گسترده و علنی و گفتمان سازی عمومی نه تربیت محفلی تعداد معدودی شاگرد. و شکل دهی به دغدغه های نسل سوم نخبگان دانشگاه و حوزه.
6. جامعیت به معنای آشنایی با حوزه های مختلف فکری و سیاسی و فرهنگی و معرفتی و جریان شناسی دقیق آن ها
7. دنبال بحث علمی رایج و ایجاد سابقه ی علمی و مکتوبات مشخص نبودن و به دنبال پاسخ های عالمانه به سؤال های جامعه بودن و تلاش برای مشخص کردن نیازها و سؤال های پایه ای حوزه های مختلف نظری اعم از علوم انسانی و حوزوی تا بحث های مبنایی اجتماعی مثل جریان شناسی، وحدت اسلامی، استکبارستیزی و….. تا بحث های بنیانی برای تصمیمگیران عمومی کشور و رسانه ها و…..
8. نوع نگاه و تعامل با علوم انسانی در قالب نگاه تعمیر کشتی روی آب و یافتن قدرت و جرئت علمی در این حوزه. ورود به حوزه های مختلف علوم انسانی و طرح سرخط های تحقیقی با نگاهی کلان نگر و از بالا، نوع نگاه خاص به منابع معرفتی دیگر غیر از نقل با تاکید بر عقل و تجربه و توجه به جایگاه آن ها، توده ای کردن مباحث علوم انسانی.
9. تفسیر روایات و بازخوانی تاریخ اسلام با محوریت ارتباط دادن به مصادیق عینی و تفاسیر روز و هم چنین فراگیر سازی مباحث روایی و تاریخی.
10. وارد کردن دغدغه های سیاسی -اجتماعی و عدالت خواهی و آرمان خواهی به ادبیات رایج تبلیغ مذهبی و علوم انسانی. طرح جریان روشن فکری دینی انقلابی و متفکر انقلابی دینی بودن علوم انسانی و آوردن علوم انسانی به صحنه و پاسخ به اقتضائات زمانه. نمایش عملی ضرورت و امکان علم نافع و غایت دار بودن علوم انسانی در بین دو لبه ی قیچی علم بی مسئولیت و جهت، و علم ایدئولوژیک بی مبنای جدی علمی.
11. پی گیری پروژه احیای دینی و تمدن اسلامی ضمن نقد شرایط موجود جامعه اسلامی.
12. طرح جدی نگاه به اصلاح حوزه با توجه به نواندیشی دینی و مسئولیت های اجتماعی و سیاسی روحانیت.
13. نگاه تمدنی و طرح سرمایه های گذشته ی تمدن اسلامی که برای نخستین بار به صورت فراگیر بعد از انقلاب اسلامی مطرح می شد مثل دستاوردهای فنی و تکنیکی تمدن اسلامی سده های میانه و احیای حسّ جزئت علمی.
14. حضور قابل تأمل و به هنگام در محیط های مختلف و بسته به نیاز روز در نشریات مثل کتاب نقد و کیهان و صبح، دانشگاه، حوزه، مسئولین بخش های مختلف، محیطهای فرهنگی و علمی خارجی و صدا وسیما، شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای نمایندگان نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، شورای اسلامی شدن دانشگاه ها و….
15. طرح مسائل نو در فضای کشور و مسئله سازی مثل طرح نهضت آزاد اندیشی در قالب سخنرانی ها و نامه ی محققین حوزه و دانشگاه به مقام معظم رهبری در سال 1381
16. عدم درگیری محیط اجرایی شدن با وجود فراهم بودن شرایط و اولویت دادن تبلیغ و نقد و پاسخ به شبهات و کمک به سیاست گزاری فرهنگی کشور و نرفتن زیر بار کارهای اجرایی یا حتی نظری و فرهنگی غیر سودمند مثل استعفا از شورای عالی انقلاب فرهنگی